Dear Irma

Hey lieve mensen,

Irma is alweer 2 weken geleden, maar wat was het een hectische week! Na 3 dagen voorbereiding was het Zaterdag 9 Augustus tijd om met onze koffers naar het hotel te gaan. Gedurende de orkaan zouden wij hier werken en overnachten.  

Toen ik Maandag 4 September op het werk aankwam hadden sommige collega’s het over orkaan Irma. Omdat ik geen nieuws kijk wist ik totaal niet wat er gaande was, totdat ze vertelde dat er een kans was dat orkaan Irma Zaterdag over ons heen kon trekken.

Dinsdag 5 September had de Gouverneur van Florida de noodtoestand aangekondigd. Dit betekende dat we veel water en blikvoer moesten inslaan. Niks was nog zeker maar we moesten ons wel gaan voorbereiden. Gelukkig was Poppi die dag optijd klaar en kon ze inkopen gaan doen. Aangekomen in de Wallmart bleek ze niet de enige te zijn die water en blikvoer wilde gaan inslaan. De grote kannen water waren al allemaal uitverkocht waardoor ze een extra wateruitgifte hadden gemaakt. Voor deze extra water uitgifte stond een mega rij die wel eeuwenlang leek te duren.

Later die avond vertelde collega’s mij dat er een grote kans was dat Irma over ons heen zou komen en dat het geen goed idee was om naar Panama City Beach te gaan. Dit omdat we ons voor moesten bereiden en we niet precies wisten hoe lang het ging duren voordat ze hier was. Daarom had ik die avond besloten om niet mee te gaan naar Panama City Beach.

De volgende ochtend had ook de rest besloten om niet meer te gaan. Daardoor hadden Poppi en ik 3 dagen om ons voor te bereiden.

Woensdag 6 September vertelde ze op het nieuws dat je de auto vol moest tanken voor het geval dat je moest gaan evacuren. Natuurlijk had iedereen dat gezien en was het daardoor erg druk en prijzig bij het tankstation.

Donderdag 7 September zijn we begonnen met het poetsen van ons appartement en het pakken van onze spullen. Dit onder het genot van muziek,  het nieuws en een drankje. Later die avond zijn we nog extra boodschappen gaan doen voor de spullen die we misten. Gelukkig waren we net op tijd bij de zaklampen en hadden wij de laatste! Die avond afgesloten met een heerlijk glas wijn en een paar films!

Vrijdag 8 September hebben we heerlijk uitgeslapen en zijn we naar de garage gegaan om onze auto te laten checken. 2 dagen geleden kregen we een rood lampje in het dashboard dat aangaf dat er iets mis was met de accu. Helaas liep het anders af dan we gehoopt hadden..... We waren de hele middag kwijt en de auto was nog steeds niet gemaakt.  Later die dag hebben we onze koffers gepakt en hebben we de avond afgesloten met wat lekkers en een film.

Zaterdag 9 September zijn we optijd opgestaan om onze laatste spullen te pakken en het huis in orde te maken. (Alle meubels moesten van de muur af zijn en alle elecktriciteitskabels moesten uitgetrokken worden) Om 14:00 uur moesten we ons verzamelen in het hotel zodat we konden inchecken en onze spullen naar de kamer konden brengen. Beide hadden we al onze spullen gepakt omdat we niet wisten in wat voor een staat ons appartement was. Het was dan ook een hele klus om alle spullen uit huis en in het hotel te krijgen. Om 14:30 uur begonnen aan een super drukke werkdag. Ik zat deze avond samen met Kaylah in DTS (call Centre)  om alle telefoontjes te ontvangen en deze te beantwoorden. Rond 16:00 uur bleven de telefoontjes maar binnen komen omdat Tampa moest gaan evacueren. Een groot gekkenhuis dus…  Gedurende de avond namen de telefoontjes af en kon ik om 23.30 uur naar bed.

Zondag 10 September hadden we voor het werk een stand-up om alle dingen te bespreken die nodig waren. Ik zat deze avond samen met Kaylah in DTS (call Centre)  om alle telefoontjes te ontvangen en deze te beantwoorden. Ondertussen werd het steeds drukker in het hotel en werden er al verschillende maatregelen genomen. Later die avond was het erg rustig en kwam Michael bij me zitten om samen het nieuws te volgen via de Ipad. Rond 18:00 uur kwam de manager mij vertellen dat het weer langzaam erger begon te worden en dat ik het aanspreekpunt was voor (interne) klachten. Uitendelijk zaten we met 6 man in DTS het nieuws te kijken en te wachten op Irma. Rond 23:00 uur die avond begon het weer toe te nemen en viel de stroom ook een paar keer uit, niks voor mij! Doordat de stroom al een paar keer was uitgevallen en er al veel meldingen waren gekomen, wisten ze zeker dat de stroom ging uitvallen. Daarom hadden ze die avond besloten dat zodra de lcihten uit gingen uitvallen, we over de gangen moesten gaan lopen met zaklampen. Dit om de gasten te helpen. Toen we om 23.30 uur klaar waren zijn we met de collega’s film gaan kijken, wachtende op het ergste van de orkaan.

Rond 01.30 uur zag Poppi opens vuur bij de elecktriciteitskabel, nog geen 5 seconde later viel alle stroom uit en hadden we geen netwerk meer met onze telefoon. Na een half uur rond te hebben gelopen nam de security het over en konden wij gaan slapen. Thank god, want de volgende ochtend mochten we weer om 06.00 uur gaan werken. Aangekomen op de kamer totaal vergeten dat de lichten niet meer werkte. Het was dan ook zo raar om de hele tijd met een zaklamp rond te lopen.

Maandag 10 September lekker vroeg de wekker voor een nieuwe werkdag. Een nieuwe werkdag zonder stroom…. Na 4,5 uur met gasten gepraat te hebben mocht ik terug naar bed om later die avond om 16:00 uur terug te komen. Na 2 uur rustig werken en poetsen kwam de stroom weer terug en konden we het normale werk weer oppakken. Ondertussen was Poppi naar huis gereden om te kijken hoe het huis erbij lag. Gelukkig hadden we stroom en geen schade! (Het tegenovergestelde van de buren)

Om 23.30 uur was ik klaar met werken en hadden we het weekend afgesloten met een heerlijke pizza!

De volgende ochtend konden we met alle koffers weer terug naar huis en leek het net of er niks gebeurd was. De straten waren al schoongemaakt, de stoplichten deden het bijna allemaal weer en het water was overal weggelopen.

Al met al een spannend, druk maar ook gezellig weekend!

Dikke kus, Fleur